Historia mody cz. V. Antyczny Rzym . toga

Pierwsze togi były nazywane toga exigua. Pojawiły się w okresie późnej republiki. Początkowo toga była dość prosta, bez zdobień czy kieszeni. Jednak z czasem togi zaczęto wzbogacać , kieszeń zwaną sinus, umbo oraz kaptur, który zakładano podczas uroczystości religijnych. Założenie takiego ubrania było niezwykle trudne. Pas materiału,był składany wzdłuż, po czym jego jeden kraniec został narzucony na lewe ramię. Toga była nakładana na plecy jej a drugi koniec był przeprowadzany pod prawym ramieniem i od przodu ponownie zarzucany na lewe ramię.Co zamożniejsi Rzymianie mogli sobie pozwolić na kupno niewolnika o nazwie vestiplicus, który pomagał im przy wdziewaniu togi.

Wygląd togi, którą nosiła dana osoba świadczyła o jej przynależności do konkretnej klasy społecznej. Tak jak to było w przypadku wyglądy tunik, który wynikał ze zróżnicowania społecznego.
Przedstawiciele niższych klas społecznych nosili toga virilis, zwaną również toga pura lub toga libera. Była to najprostsza wersja tego ubioru. Była ona szyta z białej wełny. Osoby starające się o posadę urzędników publicznych zakładali toga candida. Mężczyźni, którym udało się zostać urzędnikiem pierwszego dnia swojego urzędowania zakładali toga praetexta,. Toga tego rodzaju była ozdobiona purpurowym paskiem o różnej szerokości.

Także w zależności od wieku Rzymianina zależał wygląd jego stroju. I tak młodzi chłopcy, którzy nie mieli skończonych jeszcze piętnastu lat nosili togę o nazwie toga praetexta. Jednak gdy chłopiec skończył piętnaście wiosen był traktowany jak pełnoletni i miał prawo ubierać toga virilis. Już wcześniej wspomnianą toga praetexta nosili także urzędnicy(konsulowe, pretorzy, cenzorzy i dyktatorzy). Ten rodzaj togi charakteryzował się ozdobnym purpurowym szlakiem szerokości 5-8 cm, którzy początkowo umieszczano wzdłuż dolnej zaokrąglonej krawędzi, a następnie. wzdłuż brzegu sinusu. Ten sam rodzaj togi Rzymianie ubierali w trakcie trwania żałoby lub kryzysu politycznego.
Kapłani nosili strój nazywany toga trabea. Niezależnie jednak od wieku czy statusy obowiązującym kolorem w ubiorze był kolor biały.
Tylko jedynie cesarz miał ten przywilej zakładnika purpurowej togi.(toga purpurea).

Kolejną kwestią od której zależał rodzaj togi była okazji j na którą była zakładana. Np. podczas s triumfu wódz ubierał się przywdziewał togę w kolorze purpury (toga purpurea), lub bardzo często także haftowaną (toga picta). Ciekawostką jet,że toga picta stałą się z czasem również strojem cesarza (trabea).
Po ukończeniu ćwiczeń gimnastycznych mieszkańcy Wiecznego Miasta okrywali się , szerokim kocem (endromis)
W trakcie trwania zimy, bądź jesieni bogatsi mieszkańcy Rzymu owijali się szerokim okryciem o nazwie lena. Zwykli robotnicy zakładali szeroki płaszcz zwany sagum, który spinano sagrafą (fibulae). W okresie gdy Rzymianie podbili Galię sagum stał jednym z głównych towarów, który eksportowano do Galii. Ten rodzaj płaszcza stał się tak popularny na terenie całego cesarstwa, że rzemieślnik zajmujący się produkcją tkanin został nazwany sagarius.
W gorące dni Rzymianie zakładali kapelusze z szerokim rondem (causia lub petasus). Natomiast Rzymianki do ochrony przed słońcem używały parasola (umbrella lub umbraculum).

fot. http://wyborcza.pl/alehistoria/1,121681,13141893,Ludzie_w_togach.html

Źródło internetowe
http://www.imperiumromanum.edu.pl/spoleczenstwo/ubior-
starozytnych-rzymian/

Bibliografia

Boucher Francois, Historia mody, Warszawa 2003
Steele Philip, Clothes and Crafts in Roman Times
León Vicki, Barwny półświatek starożytnego Rzymu, Warszawa 2008