Vivien Leigh
Vivien Leigh,
właść. Vivian Mary Hartley (ur. 5 listopada 1913 w Dardżyling,
zm. 8 lipca 1967 w Londynie) . Jej ojcem był oficer Kawalerii
Indyjskiej brytyjskiego pochodzenia Ernest Hartley. Jej matką była
Amerykanka o irlandzkim pochodzenia Gertrude Mary Frances. Mary
dzięki swoim rodzicom, a zwłaszcza matce od najmłodszych lat była
związana ze sztuką i literaturą, teatrem oraz filmem . Mała Vivien
uwielbiała mitologię grecką oraz klasyków literatury jak np.
Andrsena, Kiplinga, czy Carrolla .Zafascynowana filmem i teatrem
Leigh zamierzała rozpocząć karierą aktorską. W 1931 roku Vivien
zaczęła edukację w szkole aktorskiej Royal Academy of Dramatic
Art.
W latach trzydziestych zaczęła grać w filmach. Pierwszą produkcją z jej udziałem była "The Village Squire" z 1995 roku. W latach trzydziestych nie osiągnęła zbytniego sukcesu. Dopiero na sam koniec tej dekady rozgłos przyniósł jej film. "Przeminęło z Wiatrem". Rola Scarlet O'harry pokazała jej klasę i wdzięk. Leigt była bowiem niezwykle wiarygodna grając rolę dziewiętnastowiecznej damy. Jednak damy z charakterem. Leighczęsto grała zarówno w teatrze jak i filmie bohaterki historyczne lub literackie, które były nie tylko piękne i kobiece, ale także silne. Grała między innymi rolę Anny Kareniny w 1948 roku oraz Kleopatry. Rolę egipskiej królowej Vivien grała w filme " Cezar i Kleopatra" z 1945 roku oraz na scenie w "Antoniuszu i Kleopatrze". W tetrze Vivien odgrywała takie role jak Julia ("Romeo i Julia"), Antygona "(Antygona"), Ofelia ("Hamlet”), Lady Anne (Ryszard III) ,czy Anna Boleyn (Henryk VIII).
Możliwość odgrywania tak znanych w historii i literaturze postaci jest marzeniem każdej aktorki. Vivien Leigt udało się spełnić to aktorskie marzenie i odnieść sukces dzięki znakomitemu talentowi, klasie i urodzie. Jej znakiem rozpoznawczym były zielone kocie oczy, zmysłowe czerwone usta, ciemne gęste włosy i nienaganna figura. Styl ubierania Vivien był prosty i elegancki.
Nie tylko uroda, ale przede wszystkim talent Leigh był doceniany. W 1940 roku otrzymała oscara za rolę w "Przeminęła z Wiatrem". W 1945 roku zdobyła Oscara za film pt. "Tramwaj zwany pożądaniem".
W latach trzydziestych zaczęła grać w filmach. Pierwszą produkcją z jej udziałem była "The Village Squire" z 1995 roku. W latach trzydziestych nie osiągnęła zbytniego sukcesu. Dopiero na sam koniec tej dekady rozgłos przyniósł jej film. "Przeminęło z Wiatrem". Rola Scarlet O'harry pokazała jej klasę i wdzięk. Leigt była bowiem niezwykle wiarygodna grając rolę dziewiętnastowiecznej damy. Jednak damy z charakterem. Leighczęsto grała zarówno w teatrze jak i filmie bohaterki historyczne lub literackie, które były nie tylko piękne i kobiece, ale także silne. Grała między innymi rolę Anny Kareniny w 1948 roku oraz Kleopatry. Rolę egipskiej królowej Vivien grała w filme " Cezar i Kleopatra" z 1945 roku oraz na scenie w "Antoniuszu i Kleopatrze". W tetrze Vivien odgrywała takie role jak Julia ("Romeo i Julia"), Antygona "(Antygona"), Ofelia ("Hamlet”), Lady Anne (Ryszard III) ,czy Anna Boleyn (Henryk VIII).
Możliwość odgrywania tak znanych w historii i literaturze postaci jest marzeniem każdej aktorki. Vivien Leigt udało się spełnić to aktorskie marzenie i odnieść sukces dzięki znakomitemu talentowi, klasie i urodzie. Jej znakiem rozpoznawczym były zielone kocie oczy, zmysłowe czerwone usta, ciemne gęste włosy i nienaganna figura. Styl ubierania Vivien był prosty i elegancki.
Nie tylko uroda, ale przede wszystkim talent Leigh był doceniany. W 1940 roku otrzymała oscara za rolę w "Przeminęła z Wiatrem". W 1945 roku zdobyła Oscara za film pt. "Tramwaj zwany pożądaniem".
Jeśli chodzi o
życie prywatne aktorki to warto wspomnieć o jej dwóch
małżeństwach. Jej pierwszym mężem był Herbert Leigh z którym
wzięła ślub w 1932 roku. Drugim małżonkiem Leight od 1940 roku
był Laurence Olivier .Vivien i Laurence Olivier rozwiedli się w
1961 roku.
Jako ciekawostkę można dodać, ze Vivien Leigt cierpiała na zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Z powodu tej przypadłości współpraca z nią byłą bardzo ciężka. Na tę chorobę psychiczną cierpiała aż do śmierci. Zmarłam w Londynie w 1967 z pochodu powikłań po gruźlicy.
Jako ciekawostkę można dodać, ze Vivien Leigt cierpiała na zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Z powodu tej przypadłości współpraca z nią byłą bardzo ciężka. Na tę chorobę psychiczną cierpiała aż do śmierci. Zmarłam w Londynie w 1967 z pochodu powikłań po gruźlicy.
źródła
internetowe
Nie
ma brzydkich kobiet, są tylko kobiety, które nie wiedzą, że są
piękne.
Piękni
ludzie tworzą swoje własne prawa.
Vivien
Leigh o
pięknie
Komentarze
Prześlij komentarz