Audrey Hepburn, ikona lat pięćdziesiątych.
Właściwie
Audrey
Kathleen Ruston, urodziła się 4 maja 1929 r. w Ixelles. Jej
rodzicami byli John Victor Ruston oraz holenderska arystokratka, Ella
van Heemstr. Jako dziecko przeżyła okupację Holandii. W tym czasie
cała rodzina Audrey
borykała się z głodem i chorobami Po Drugiej Wojnie światowej
nastoletnia Audrey
wyjechała
do Londynu, gdzie uczęszczała do szkoły baletowej. Niestety
problemy zdrowotne będące wynikiem
wygłodzenia utrudniały jej rozwój kariery tanecznej. Młoda
Hepburn próbowała sił jako aktorka i modelka. W 1951 roku zagrała
pierwszą ważną rolę w filmie Monte Carlo Baby. w 1951 roku.
Następnie zasłynęła z ról w takich filmach jak "Rzymskie
Wakacje" z 1953 roku, "Wojna i pokój " czy "Śniadanie
u Tiffany’ego" z 1962 roku. W latach siedemdziesiątych i
osiemdziesiątych Audrey
grywała
coraz rzadziej w filmach. Zaczęła wówczas bardziej poświęcać
się działalności humanitarnej. W 1992 za swoje zasługi udzielając
się jako ambasador dobrej woli UNICEF otrzymała Prezydencki Medal
Wolności.
W
życiu prywatnym Audrey
była spełnioną żona i matką. W 1954 roku poślubiła
amerykańskiego aktora Mela Ferrera, W 1968 Audrey
wyszła za włoskiego psychiatrę Andrea Dottielego. Z pierwszego
małżeństwa urodził się Sean Ferrera (ur. 1960) z drugiego zaś
Luca Dotti (ur. 1970).
Hepburn
zmarła w 1993 roku z powodu raka jelita.
Audrey
była znana oczywiście dzięki talentowi i dobremu sercu. Do tego
była to jedna z najpiękniejszych dam powojennego kina.Była wysoka,
bardzo szczupła. Miała piękne sarnie oczy. Wyróżniała się
spośród innych aktorek lat pięćdziesiątych jak np. Marlin Monroe
czy Brigitte Bardot, które słynęły ze swoich krągłości. Audrey
była skromna, dziewczęca i naturalna. Nie nosiła mocnego makijażu
ani nawet nie depilowała brwi. Jej znakiem rozpoznawczym były
delikatne kreski na oku i klasyczny ubiór np. słynna mała czarna.
Tak jak dzięki "Śniadaniu u Tiffany’ego" Audrey
wylansowała modę na małą czarną i elegancki kapelusz, tak
jeszcze w latach pięćdziesiątych Audrey
rozpowszechniła styl "capri". Ten styl był pokazany w
"Rzymskich wakacjach", a jego znakiem rozpoznawczym były
skromne koszule, apaszki, rozkloszowane wiotkie spódnice i obcisłe
spodnie.
Źródła inf i fot.
"Seksapil
to coś więcej niż tylko rozmiar".
Piękno kobiety nie przejawia się w ubraniach, które nosi, w jej figurze lub sposobie w jaki układa włosy. Piękno kobiety musi być widoczne w oczach, ponieważ są one drzwiami do jej serca – miejsca gdzie mieszka miłość.
Komentarze
Prześlij komentarz