Ostantni post historyczny, czyli o hippisach

         Na początku postu   warto by było  wyjaśnij skąd wzięła się nazywa ,,hipisi'' .Hipotez na ten temat jest mnóstwo/Pierwszą z nich może być określenie ,,hippie'' pochodzące już z lat dwudziestych ubiegłego stulecia. W latach międzywojennych ,,hippie'' nazywano  białego młodzieńca, który fascynowała sii ę kulturą afroamerykańską, np. muzyką jazzewą, czy swingiem. Nazwa ta wzięła się z ruchu bioder( z języka .angielskie hips-bobra) wykonywanego w trakcie jazzowego tańca. Z tego właśnie powodu  młodych białych Amerykanów, który interesowali się kulturą afroamerykańską nazywano po prostu ,,hiipie'.

            Inna wersja hipotezy, skąd się wzięła nazwa,,hippie'' mówi o tym, że ' określenie ,,hippie'' wzięło sę od słowa ,,hep' , która  pochodzi  z pewnego zachodnioafrykańskiego języka Słowa ,,hep''' w tymże języku oznacz ,,kogoś kto ma otwarte oczy''.

            Na powstanie ruchu  hipisowskiego w Stanach miał wpływ splot wielu niefortunnych w wydarzeń  na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. W tym okresie historycznym śmierć poniosło wiele wybitnych Amerykanów, którzy byli autorytetami dla wielu ówczesnych mieszkańców Stanów Zjednoczonych. Wśród tych osobistości znaleźli się bracia Robert i John[1] Kennedy oraz  Martin Luther King[2]. Tak drastyczna sytuacja w której   nagle umierają osoby będące niejako wparciem i przewodnikami moralnymi dla milionów ludzi nie mogła pozostać bez ehca.  Zwłaszcza śmieć Luthera Kinga, który był mentorem religijnym oraz bojownikiem o prawa człowieka miała ogromny wpływ na  ówczesne amerykańskie społeczeństwo. Gdy spora cześć amerykańskiego społeczeństwa jakim byli ówcześni  Afroamerykanie stracili swojego przewodnika czuli się zagubieni. Taki stan rzeczy powydawał liczne zamieszki w gettach afroamerykańskich. Dochodziło w tedy nawet do otwartych konfliktów zbrojnych w murzyńskich dzielnicach. Takie zjawisko w socjologii jest czymś zupełnie naturalnym. Społeczeństwo, które  traci osobę, która była dla niego przywódca, wsparciem lub autorytetem staje się zagubione. Co za tym idzie takie zdezorientowanie skutkuje anarchią i bezprawiem, jak to było w przypadku incydentów w gettach. Kolejnym następstwem takiego pogubienia się danego społeczeństwa jest bunt, który jest głównym tematem mojej pracy. Wróćmy zatem do poznania sytuacji społecznej i protetycznej w Stanach Zjednoczonych lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku.

Ówczesna młodzież została pozbawiona niejako osób, które mogły by być dla nich autorytetem. Nawet rodzice, którzy powinni wzorem dla swoich dzieci, nie byli wówczas tak pozrażani rzez swoją latorośl tak jak w latach poprzednich. W dużym uproszczeniu taki silni brak posiadania autorytetu w tym czasie  mógł doprowadzić do rozluźnienia obyczajów w mocno konserwatywnej Ameryce. Młodzież, która zapoczątkowała ruch ,,flower power'' pochodziła głównie z klas średnich. Czyli rodzin w których takie wartości jak praca , zdobywanie pieniędzy były bardzo istotne .Ówczesna młodzież należała do tzw ,, powojennego babyboomu'' . Który miał miejsce w drugiej połowie lat czterdziestych. W powojennej Ameryce rozmaiło się postrzeganie młodzieży. Zaczęto traktować nastolatki jako osobną kategorię wiekowa, co przed wojną nie miało miejsca. Spowodowało  nastąpiło wtedy wydłużenie procesu usamodzielniania się , co skutkowano zmianie w zachowaniu młodych ludzi.   [Mania1] Nastolatki w połowie  szóstej dekady zaczęły zachowywać się dużo swobodniej niż na początku lat sześćdziesiątych. Młodzi ludzie nie tylko zaczęli się buntować przeciwko rodzicom, ale przede wszystkim nie chcieli żyć jak swoi rodzice . Oznaczało to, że nastolatki nie szanowały tradycyjnych wartości takich jak rodzina w klasycznym tego słowa znaczeniu, czy też wartości chrześcijańskie. Taka zmiana w mentalności  społeczeństwa Stanów Zjednoczonych była bardzo rewolucyjna jak na owe czasy. Jednak nie tylko brak autorytetów, oraz zmiany społeczne i kulturowe były główną przyczyną pojawienia się subkultury hipisów. Jedną z bezpośrednich przyczyn powstania ruchu hipisowskiego było rozpoczęcie wojny w  Wietnamie w 1962 roku 1Wiele Amerykanów nie miało zamiaru pogodzić się ze śmiercią zarówno swoich rodaków jak i niewinnych obywateli Wietnamu.. Upowszechniają wie wówczas działania społeczna, o charakterze pacyfistycznym, które są typowe dla hipisów. Wiele osób organizuje marsze, będące wyrazem sprzeciwu wobec panującej Azji wojny raz dochodzi o publicznych paleń kart poborowych o wojska . Mimo, że próby mające na celu doprowadzenia do szybszego zaprzestania działaj zbrojnych nie powiodły się, dzięki tym próbom postały ruch hipisowski.  To właśnie w tak nie sprzyjających dla propagowania idei pacyfistycznych warunkach, jak panująca w tych czasach wojna, postała subkultura, która wręcz z wartości pacyfistycznych słynie. Nawet główne hasło hipisów,, Make love not war. Make  children not bomb’’[3] postało oczywiście w trakcie protestów przeciwko wojnie w Wietnamie. Pionierzy ,,ruchu hipisowskiego’’ wyrażali swój bunt  nie tylko pokojowymi manifestacjami, ale także działaniami artystycznymi. Przykładem takich działam jest np. wyreżyserowanie musicalu ,,Hair’’ będącym ewidentnym sprzeciwem wobec Wojny w Wietnamie.[4]  Równie charakterystyczną cechą hipisów, która wyróżniała tę na grupę na tle innych obywateli było podejście do spraw religijnych. Spora część amerykańskich nastolatków i starszej młodzieży na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych zaczęła interesować się wierzeniami wschodnimi. Religie o pochodzeniu azjatyckim, takie jak buddyzm i hinduizm stawały się zatem coraz bardziej popularne wśród młodych obywateli Stanów Zjednoczonych. Można by nawet zaryzykować stwierdzeniem, że wierzenia wschodnie stanowiły wręcz podstawę mentalności pierwszych hipisów. Wartości takie jak pacyfizm, osiąganie wewnętrznego spokoju, czy też brak zainteresowaniem dobrami materialnymi były szanowane  zarówno przez  wyznawców religii azjatyckich, jak  pierwszych  hipisów. Nawet jeżeli dany członek ruchu hipisowskiego nie był wyznawcą hinduizmu lub buddyzmy to inspirował się założeniami tych religii w życiu codziennym. W Ameryce lat sześćdziesiątych interesowanie się wyznaniami z po za kręgu kultury judeochrześcijańskiej był bardzo źle widziane w konserwatywnym pro-protestanckim społeczeństwie. Religia chrześcijańska była jedną z podstawowych tradycyjnych wartości dla wielu pokoleń Amerykanów. Do dnia dzisiejszego mieszkańcy Stanów Zjednoczonych są jednymi z najbardziej chrześcijańskich w   świecie zachodnim.  Nic zatem dziwnego, że buntowanie się przeciwko chrześcijaństwu, lub przechodzenie na inną wiarę było czymś wręcz karygodnym dla społeczeństwa Amerykańskiego żyjącego w szóstej dekadzie XX wieku. Zarówno buddyzm jak i hinduizm nawoływał na skupieniu się życiu duchowym, a nie materialnym, co było ewidentnie sprzeczne z założeniami protestantyzmu, który promował kult pracy. Społeczeństwo protestanckie jakim są Amerykanie będąc społeczeństwem pracowitym, ale także rządnym sukcesu. Ciągły ,,wyścig szczurów’’ oraz ciągła rywalizacja  mający miejsce za Atlantykiem nie podobała się sporej części młodzieży lat sześćdziesiątych. Hipisi uważając, że zapewnienie sobie dobrego statusu materialnego nie jest aż tak istotne nie chcieli podejmować stałego zatrudnienia.[5]

16.05.2016.  Zdjęcie   hipisów z lat sześćdziesiątych. https:// https://www.youtube.com/watch?v=UPXl18Gibdk

Wszechobecny kult pieniądza, była drugi po Wojnie w Wietnamie kwestią, przeciw której sprzeciwiali się pionierzy ruchy ,, flover power’’. charakteryzowali się oni. kolorowymi kwiecistymi ubiorami, inspirowanymi  etnografią różnych regionów, oraz noszeniem długimi włosami. Oprócz charakterystycznych elementów imagu hipisa jak długie włosy czy kwieciste ubrania było jeszcze  kilka innych elementów owego imagu. chłopaka hipisa typowy były kapelusze, kwiaty, okrągłe okulary typy ,,lenonki'', znak pokoju tzw.,,pacywka'', spodnie bojówki, bose stopy, lub wysokie buty oraz paski z klamrą, i wiele ozdób etnicznych.( azjatyckich, indiańskich, bądź meksykańskich. Dziewczęta należące do subkultury hipisowskiej wyróżniały się przez wszystkich tym ,że nie malowały ust, ani nie nosiły biustonosza, w przeciwieństwie do większości kobiet. Ich makijażem były mocno podkreślane oczy, oraz malunek na twarzy hipiski nosi kwieciste ubrania, tak jak ich koledzy, oraz mnóstwo różnych ozdób jak np. korali, Typowe dla hipisek były też mini spódnicy, kamizelki, bufiaste bluzki oraz sandały.  Osoby ,,hippie'' miewały także tatuaże. Wpływ na wygląd hipisowskiej młodzieży miało interesowaniem się kulturą azjatycką, zwłaszcza religią. Tak jak już wspominam wcześniej wierzenie orientalne były bardzo ważne dla ideologi ,,flower pwer'' Również, że jeśli chodzi o image. Także liczne podróże, którzy odbywali hipisi Chba każdy z nas koja za typowy dla hipisów ,,samochód ogórek'', którymi  oni podróżowali[6] .Osoby należące do ruchu ,,flower power'' jeździli zarówno do Stanach Zjednoczonych jak i na innych państwach, Najczęściej odwiedzanymi przez hipisów miejscami był Azja, Ameryka Łacińska, czy Europa.pływ na wygląd hippisowskiej młodzieży, miało ich duże zainteresowanie kulturą azjatycką a zwłaszcza religią. Dlatego jak wspomniałam wcześniej, wierzenia orientalne były tak bardzo ważne dla ideologii ,,flower power”. 

Również na hippisowski image, wpływ miały liczne podróże, które odbywali hippisi. Chyba każdy z nas kojarzy ,,samochody ogórki'', którymi oni podróżowali. Jeździli zarówno po całych Stanach Zjednoczonych jak i chętnie zwiedzali też inne kraje. Najczęściej odwiedzanymi przez hipisów miejscami była Azja, Ameryka Łacińska oraz Europa. Hippisi wyróżniali się nie tylko sposobem życia czy wyglądem, ale także słuchaną przez siebie muzyką. Najbardziej znanymi przedstawicielami muzyki hippisowskiej była Janis Joplin, Jimi Hendrix, Bill Graham, Richard Alfred Griffin oraz Bob Dylan.
Natomiast zespołami które były popularne wśród zwolenników ideologii „flower power” były zespoły takie jak Rolling Stones, The Beatles, Greatefull, The Doors, Sunsetstrip, Messengere Serwice, The Fugs oraz Spoonful. Najbardziej popularnym gatunkiem muzycznym w złotej erze ruchu „hippie” były różne odmiany rocka, bluesa, western rock music czy San-Francisco rock. Nie mniej jednak cenionymi gatunkami muzyki były takie gatunki jak blues i jazz. Wszakże sama Janis Joplin była typowo bluesową piosenkarką. Także różne odmiany folku były znane wśród hippisowskich muzyków, jak np. folk – rock. Jednym z najbardziej popularnych zespołów wśród hippisów był psychodeliczno-folkowy zespół Pearls Before Swine, powołany w 1965 roku na Florydzie przez Toma Rappa. Dlatego występowanie również elementów psychodeliki było bardzo charakterystyczne w muzyce słuchanej przez tę subkulturę. Bardzo istotną rolę dla rozmuzykowanej rzeszy hippisów odgrywały przeróżne festiwale. Najbardziej znanym stał się festiwal „Woodstock”, który po raz pierwszy odbył się w 1969 roku, z inicjatywy trzech osób , Johna Roberts’a, Joela Romana oraz Michaela Langa. Festiwal „Woodstock” nie był jedyną „Mekką” dla pierwszych hippisów. Wiele młodych ludzi należących do tej subkultury przybywała do Kalifornii zwłaszcza do San Francisco, gdzie chętnie już pozostawała na zawsze. Także Miami, w którym również odbywał się festiwal rockowy, był popularnym miastem wśród młodej amerykańskiej młodzieży wyznającej ideologię „flower power”.

Bibbliografia i filmy

Hippisi, kudłacze, chwasty, hipisi w Polsce w latach 1967-1975” Bogusława Tracza,

,, Hipisi w PRL-u’’ Kamila Sipowicza. 

,,Hipisi w poszukiwaniu ziemi obiecanej’’, autorstwa Kazimierza Jankowskiego

,Skazany na Bluesa’’, ,,Bilet na Księżyc’’ ,,Janis’’.

---

fot  http://www.60sblog.com/hot-hippie-girl-from-the-60s/