Sofia Loren, właściwie Sophia Sofia Villani Scicolone. Urodziła się 20 września 1934 roku w Rzymie jako nieślubne dziecko Riccarda Scicolone (pochodzenia szlacheckiego) oraz Romildy Villani. Dzieciństwo spędziło z dziadkami ze strony matki ,matką i siostrą Marią.Rodzin zamieszkała w małej miejscowości nieopodal Nepalu.Okres dzieciństwa Sophi przypadł na okres Drugiej wojny Światowej , W związku czym było ono pełne głodu strachu i chorób. Skutki wojny nie były jednak jedyną trauma małej Sophi. Z powodu swojej sytuacji rodzinnej wraz z matką i młodszą siostrą Marią doznała wielu nieprzyjemności. W szkole dokuczano jej z racji tego,że ona i siostra były nieślubnymi dziećmi. Do tego jej ojciec nie chciał utrzymywać z nią kontaktu,a tym bardziej poślubić jej mamy. Rodzic Sophi był tak bezczelnym człowiekiem, że w latach pięćdziesiątych doniósł na młodą Sophię i jej matkę. Mężczyzna oskarżał córkę i jej matkę o to,że były prostytutkami. Jedak młodość pięknej Włoszki nie składała się z samych przykrości . Jako nastolatka uczestniczyła w wielu konkursach piękności . często których zajmowała w nich wysokie miejsca. W 1950 zagrała pierwszą rolę epizodyczną w "Totò Tarzan" jako tancerka. W latach pięćdziesiątych zagrała mnóstwo ról epizodycznych, lub statystowała. Jednym z najbardziej z znanych filmów z tego okresu w którym statystowała było "Quo vadis " z 1951 roku. W latach sześćdziesiątych zaczęła grać już poważne role pierwszoplanowe. w 1960 roku grała między innymi "Milionerka (The jako Epifania Parerga ) "Piękna złośnica" ( jako Angela Rossini z ): "Zaczęło się w Neapolu "(jako Lucia Curcio) " Matka i córka (La ciociara) jako Cesira. Za rolę w "Matce i Córce" otrzymała Oscara. W tej samej dekadzie zagrała także we włoskim filmach jak np. "Wczoraj dziś i jutro" oraz "Małżeństwo po włosku". Jak widać to lata sześćdziesiąte były okresem świetności w karierze Sohpi. W kolejnych dekadach występować coraz rzadziej.
W życiu prywatnym była żoną reżysera Carl Pontiego, który był od niej o 20 lat starszy. Para poznała się na planie "Quo Vadis", kiedy to Carlo był żonaty. Zanim para mogła spokojnie się pobrać spotkało ich wiele przeciwności. Prawo włoskie nie uznawało wówczas rozwodów. Zakochani pobrali się w 1957 roku w Meksyku.Jednak ślub ten w Europie był nieważny. Aby móc legalnie wziąć ślub nasza para wystąpiło o obywatelstwo francuskie, dzięki czemu mogli legalnie pobrać się na terenie Francji . Ślub odbył się w 1966 roku w Paryżu i był uznany we Francji jak i we Włoszech. Para dość długo starała się o potomstwo. Dzieci były bowiem największym marzeniem Sophi. Po kilku poronieniach na świat przyszli synowie Sophi. W 1968 roku urodził się Carl Pontie, a 4 lata później jego brat Edoard Pontiego. Małżeństwo Loren przetrwało aż do naturalnej śmieci jej męża w 2007 roku.
Sophia była dowodem na to,że przeciwności losu nie są przeszkodą w spełnieniu marzeń tych zawodowych jak i tych prywatnych.Mimo,że wychowała się w biednej rodzinie dzięki uporowi jej i jej mamy udało się jej uzyskiwać wysokie miejsca w konkursach piękności,.Dzięki temu uporowi została potem zostać aktorką. To jej mama odkryła jej urodę. Jako dziecko Sophia był chuda i tyczkowata. Jednak szybko nabrała kobiecych kształtów. Jej kocie zielone oczy, śniada cera i ponętne usta dodawały jej uroku.Dzięki takim warunkom udało się jej uzyskiwać drugie lub trzecie miejsca w konkursach piękności. Czym zapewniła rodzinie wyżywienie. Swoim wyglądem i charakterem wyróżniała się nieco na tle innych ikon piękna które opisałam. Vivien Leight lub Audrey Hepburn były subtelniejsze od Sophi. Miały delikatniejszą urodę i zachowanie. Charakterystyczne dla imagu Sophi były obcisłe kolorowe suknie i z dekoltem. Natomiast Audrey czy Vivien ubierały się również kobieco, ale trochę skromniej. Sophia robiła sobie też dość mocny makijaż oczu, który jej jej znakiem rozpoznawczym jak i znakiem lat sześćdziesiątych . Innym typowym elementem imagu pięknej Włoszki były rożnego rodzaju chusty i szle na głowie oraz biżuteria.
Nawet obecnie dojrzała już Sophia nadal olśniewa urodą i elegancją.
żróło
S.Diacobini , "Sohpia Loren, życie jak film, Kraków 2013.
Komentarze
Prześlij komentarz